Yalnızlık ve Acı

Yağmurlu bir akşam yine ben yine duygularım yine o karanlık
bulutlar. Onlarda saklı benim her şeyim her anım. Sadece onlar şahit
benim aşkıma. Her yağmur damlası benim gözyaşım gibi yerlere damlıyor
işte bu yüzden yağmuru seviyorum içimdeki acıları dışarı döktüğü için.
Her gece sohbet ederim yalnızlığımla benim yanımda sadece o var aşk
mutluluk yaşam her şey bitti benim için en çok da aşk.

Nedir aşk? Sevmek mi aşık olmak mı hayır kimine göre acı çekmek
kimine göre acı vermek acıyı çeken seven, acıyı veren ise sevilendir.
İşte bu yüzden yalnızlık kadar yakın olan yoktur insana.

Benim en yakın dostlarımdır yalnızlık, acı ve gözyaşı damlaları.
Her gecedir beni hüzünlendiren. O kara gökyüzünde parlayan yıldızlar o
yakamoz geceyi oluşturan ay. Elmas gibi parlıyorlar. Beni bir tek
onlar anlar. Onlarda benim gibi her gece ortaya çıkarlar. O zaman
yaşarlar o zaman hüzünlenirler. Ben o uzakta duran karanlık gökyüzünün
içinde parlayan yıldızlara anlatırım acımı hasretimi yalnızlığımı
onlarla konuşurum.

Aşk acı çekmekten başka bir şey değil ama gerçek aşkı bulmak o aşkı
yakalamak yıldızlara ulaşmak gibidir. Her şey zamanın içinde gizlidir.
Bu sahte hayatı bu sahte dünyayı sadece zaman geçirebilir başka hiçbir
şey insanın ilacı olamaz. Unutmamak gereken bir şey var: Hayat bir ip
gibidir ne zaman kopacağı belli olmaz